آقای روحانی، این که نشد حرف!

اظهار نظرهای متفاو ت و از همه عجیبت تر حرفهای دو پهلوی دولت تدبیر و امید برای تحقیر منتقدان اتفاقی است در دستور کار دولت که هر مخاطبی در مقابل آن می گوید:آقای روحانی، این که نشد حرف!

دکتر روحانی در اظهار نظری متفاوت ابراز داشت:اینکه بگوییم یک دیپلمات تند راه رفت یا کتش کج بود، عینکش چه طور بود که حرف نشد… " 

"...برخی به جای آنکه برای خودمان کف بزنند برای طرف مقابل کف می‌زنند و هنگامی که از آنان سوال می‌کنیم می‌گویند که انتقاد چیز خوبی است در حالی که باید بگوییم خدا عقل سالم را به بدن سالم می‌دهد..."

اینکه عالی ترین مقام رسمی کشور  گذاشته و برنداشته به منتقدان یک توافق خارجی بگوید: "کم سواد"؟!حرف شد؟

اینکه به یک لبو فروش و راننده تاکسی های زحمتکش کنایه بزنید که "به شما چه ربطی دارد که انرژی هسته ای چیست و اساساً حق مسلم هست یا نه؟!"حرف شد؟

واینکه مردم را در صف های طولانی سبد کالایی جمع کنید به امید اینکه پیام صف های سبد کالا، این باشد روحانی، متشکریم...

اما در مورد سخن دوم رئیس جمهور مبنی بر اینکه "خدا عقل سالم را به بدن سالم می‌دهد..." هنوز نمی توان چیزی گفت زیرا معلوم نیست رئیس جمهور کدام عقل را سالم و  لایق برای بدن سالم می داند!انگار منتقدان از عقل و بدن سالمی هم برخوردار نیستند !الله اعلم.

انگار خود رئیس جمهور هم نمی داند که دارد از طرف منتقدین انتقاد می کند و به خودش هم جواب میدهد! قصه ی جالبی است قصه منتقدان بی سواد که حتی خودشان هم از انتقاد هایشان خبر ندارند!

 اعتراض منتقدین به کت کج نبود ،اعتراض به این بود که دشمن به شما  چه چیزی داده بود که حاضر شدید در انظار میلیونها انسان با قدم زدن دوستی ایران و امریکا را به دنیا مخابره کنید در حالیکه آنها هیچ از دشمنی کم نکردن و حتی به تحریم هم اضافه شد و گزینه ها روی میز ماند!

رئیس جمهور پیش از این نیز به شدت به منتقدان توافق ژنو حمله کرده و گفته بود:حداقل این توافق اولین گشایش برای دانشگاه و برای دانشجویان بود. فقط عده معدود که ازجای معدود تغذیه می‌شوند آنها باید حرف بزنند؟ البته آنها هم حرف بزنند اشکال ندارد؛ نقد کنند. چرا یک عده کم سواد باید حرف بزنند؟

با نگاهی گذرا و اجمالی به سخنرانی ها و اظهار نظرات رئیس جمهور به کلمات و جملاتی همچون «اقلیت» «بی کار» و «خشونت طلب» و «افراطی» و «کینه توز» و «بی سواد» و «بی ترمز» و «عقب مانده» و «متوهم» و «بی شناسنامه» و «ترسوی بزدل تازه به دوران رسیده» که «از جایی خاص تغذیه می شوی»! و «به جهنم که می‌ترسید و می‌لرزید»، «در فساد غوطه‌ورید»، ، «بیکار و متوهم هستند»، «کم سوادید»، «پول می‌گیرید و علیه دولت می‌نویسید»، «تازه انقلابی شده‌اید» و... بر می‌خوریم که البته قطعا استفاده از این ادبیات در شان یک رئیس جمهور نیست .

جا دارد به تقلید از رئیس جمهور به وی بگوییم بگوییم:آقای روحانی این ها که نشد حرف...

علی اکبری

انتهای پیام/